زبان فارسی و فردوسی/ به مناسبت بزرگداشت فردوسی و پاسداشت زبان فارسی

زبان فارسی و فردوسی

نمیرم از این پس که من زنده‌ام/

که تخم سخن را پراگنده‌ام/

هر آنکس که دارد هش و رای و دین/

پس از مرگ بر من کند آفرین/

منبع ابیات بالا: شاهنامه فردسی؛ انتشارات امیرکبیر، چاپ یازدهم

◀️همیشه وقتی در تاریخ ادبیات به فردوسی می‌پردازم خدا را شکر می‌کنم که این شاعر جاودانه نام از وضع مالی خوبی برخوردار بود و به کمک درامد دهقانی و البته کمک همشهریان وفادارش به خلق بزرگترین اثر زبان فارسی و شکوهمند ترین حماسه ادبیات جهان دست یازید. و گرنه معلوم نبود در آن بزنگاه تاریخی چه بر سر زبان و فرهنگ ایرانی می‌آمد.

◀️شاهنامه فردوسی دو تاثیر عمده داشت. یکی به زنده ماندن زبان فارسی کمک کرد و دیگری ارائه تاریخ عمومی‌از ایران پیش از اسلام بود. این کار بزرگ را با تحقیق و پژوهش بر منابع پیشین مانند خدای نامه‌ها پدید آورد.

◀️نکته سوم، تصور میکنم شاهنامه از زندگی مردم رخت بر بسته و زمانه شاهنامه خوانی همچون خیام خوانی پایان یافته است و کسی به اندیشه انسان‌‌‌های پاک و یکدست حماسی تراژیک فردوسی نمی‌اندیشد. روح زمانه عوض شده

◀️و آخر اینکه باید به اشعاری که با سبک و سیاق شاهنامه در فضای مجازی منتشر شده است اشاره کرد. کاری بس ناپسند است و موجب گمراهی جوانان و پژوهشگران می‌شود. اهل ادب و مراکز آموزشی و صدا و سیما وظیفه سخت دارند که شوربختانه بدان پایبندی نشان نمی‌دهند. گاه در تلویزیون و رادیو چیزهای می‌بینیم و می‌شنویم که شاخ در می‌اوریم.

🖊مسعود فروزنده