اینجا ایست گاه تاریخ است.
آرامگاه ارامنه، منطقه شطیط، در جنوب شرقی آبادان، جنب تانک فارم چسبیده به بلوار شهید علی عیسی‌زاده قرار دارد.
اولین دسته مهاجرین ارامنه برای کار در پالایشگاه ابادان در 1912 به شهر وارد شدند و در زمانه جنگ جهانی اول جمعیت آنان فزونی گرفت. یکی از مشکلات مدیران پالایشگاه در بکارگیری کارگران ارمنی و ترک اختلاف فیمابین آنان بود که تا پایان سال 1921 ادامه داشت. پس از آن موانع استخدامی‌برطرف شد و دسته‌‌‌های جدید ارامنه به ابادان وارد شدند.
ارامنه از شهرهای مختلف ایران و ارمنستان وارد ابادان شدند. جمعیت آنان در سال 1932 میلادی در پالایشگاه بیش از دویست نفر بود. همزمان شماری دیگر از آنان در سطح شهر به کارهای مکانیکی و فروشندگی و تعمیرات خودرو اشتغال داشتند.
قبرستان حدود هزار و پانصد مترمربع مساحت دارد. در محدوده این قبرستان حدود سیصد و بیست مقبره وجود دارد. مشخصات روی قالب‌های سیمانی و عموماً به خط و زبان ارمنی نوشته شده است.
شماره‌هایی که با رنگ روی یکایک مقابر زده شده است حاکی از این است که ظاهراً، یکبار توسط شورای خلیفه‌گری ارامنه از آنها گزارش و آماربرداری شده است.
اگر به آبادان آمدید و خواستید از این مجموعه آثار تاریخی دیدن کنید به جنب منطقه شطیط _ پشت بیمارستان ۱۷ شهریور بروید، و البته می‌توانید نگاهی به تنها اثر باقی مانده از مهاجرین ارامنه که در آبادان می‌زیستند از یکصد و ده سال پیش تا حدود ۱۳۵۷ داشته باشید. البته کلیسا در مرکز شهر هم یادتان نرود.
مطالعه نوشته‌‌‌های مقبره‌ها برای پژوهشگران تاریخ و جامعه شناسی و گردشگری پر ارزش است.
اما در کنار ارزش تاریخی و مطالعاتی این دسته آثار یادمان باشد این مجموعه ها، میراث فرهنگی کشور مان به حساب می‌ابند و باید از هر نظر از آنان مراقبت کنیم. جا دارد مسئولین شهری نیز تمهیدات لازم را به عمل آورند.
عکس‌ها: خانم ترابی و اقای شیرالی
تصویر کلیسای ابادان در حال ساخت دهه 1330
عکس از ارشیو سایت مشعل ابادان
عکس از ارشیو سایت مشعل ابادان
افزودن دیدگاه